vijfde bericht naar Nederland - Reisverslag uit Ciudad Trujillo, Dominicaanse Republiek van Rowena Binksma - WaarBenJij.nu vijfde bericht naar Nederland - Reisverslag uit Ciudad Trujillo, Dominicaanse Republiek van Rowena Binksma - WaarBenJij.nu

vijfde bericht naar Nederland

Door: Rowena Binksma

Blijf op de hoogte en volg Rowena

07 Augustus 2006 | Dominicaanse Republiek, Ciudad Trujillo

Hallo Allemaal,

Jawel, we zijn weer on-line…
We zitten inmiddels in onze casa, En ik moet zeggen, dit bevalt goed! We hebben ons eigen plekje, ons eigen klerenkast ons eigen mangoboom en ons eigen zwembad en gewoon een boven etage. Het duurde even maar we hebben nu eindelijk alles rond. Het contract is door de advocaat goedgekeurd en getekend, en we zitten hier nu 2 weken. Heerlijk! Het begint nu echt te worden. Als je bij ons huis aan komt rijden dan kunnen we met de afstandsbediening het hek opendoen en dan hebben we een opritje waar we onze auto parkeren en een leuk ingerichte voortuin. Als je binnenkomt is ons huis gemeubileerd een beetje (behoorlijk) kitsch want daar houden ze hier van…. (geeft niks kunnen we nog wat aan doen.) maar het is een l-vormige woonkamer met een open keuken en aan de woonkamer een soortement van open serre. Als je door de keuken loopt dan kom je uiteindelijk bij het zwembad terecht. Waar we tot nu toe eigenlijk alleen nog maar gebruik van maken, we zitten bijna nooit binnen. Boven hebben we een ruime slaapkamer met veel kastruimte en een eigen badkamer. Tegenover liggend is een soort van ontspanningsruimte, waarschijnlijk gaan we daar een televisieruimte van maken. En daarnaast bevindt zich nog zo’n ruimte waar op dit moment de televisie staat. Nog 2 slaapkamers en een badkamer.. (voor de logees) Ook hebben we extra watervoorziening en een generator voor als de stroom uitvalt en dit gebeurt nogal eens. Gelukkig slaat dit ding vanzelf aan… Maar het is een fijn gevoel om niet meer uit een koffer te hoeven leven.. Verder zijn we langzaamaan aan het settelen. Ik heb de keuken een flinke schoonmaak beurt gegeven want alles was wel wat plakkerig, ha, ha dat is wel wat zacht uit gedrukt, hoor!! Hier en daar wat nieuw keuken gerei gekocht. Enz.
Maar goed nog meer belangrijk nieuws.. wij hebben een auto gekocht…. Jawel het is uiteindelijk gelukt, we hebben nog nooit zo’n ‘jonge’aangeschaft. Het is een mitsibutschi montero, de kleine ‘jeepeta’vorm. Van een particulier…. (dat moet je dus nooit doen… TIP)
We waren wezen kijken en hebben een proefritje gedaan en hoewel het een mooi prijsje was, hebben we toch nog wat af kunnen dingen. En uiteindelijk het kreng gekocht, Hai caramba.. het rijdt maar daar is ook alles meegezegd, en juist in Santo Domingo.. daar waar je het juist zo nodig hebt…. Daar waar je op vertrouwt als je in een auto stapt… Doet de claxon het niet. En nog een paar mankementjes. Zo waren we dus helemaal in ons sas toen we de auto eindelijk op konden halen. Wij naar dat vriendelijke mannetje toe en het geld betaald en van hem de sleutels ontvangen en toen zijn we eerst naar huis gereden om even te lunchen voordat we naar de advocaat zouden gaan om al het papierwerk af te ronden, maarrrrrrrrr zover zijn we dus nooit gekomen, ten minste niet met onze mooie nieuwe auto want…. Hij wilde niet meer starten, (accuprobleempje, geeft niks even een nieuwe accu halen en de oude vervangen. Maarrr voordat je hier een nieuwe accu hebt he… gelukkig dit keer geen manana maar we hebben er zelf een kunnen vinden bij een of ander doe-het-zelf-zaakje. Deze heeft Nico er ’s avonds nog ingezet en toen startte hij weer, maar het rijdt nog niet soepel. Vlak voordat we de auto hadden gekocht had ik me zelf lid gemaakt van de sportschool. Dus eindelijk dacht ik, ik kan mooi met de auto naar de sport school, ik had de afspraak al gemaakt. Maandag morgen 9.00. uur. Dus ik maandag morgen 8.30 mijn auto in, toen kwam ik er dus achter dat de claxon het niet deed, en eerlijk waar, je hebt dat hier echt nodig, ze drukken je zo van de weg af… maar goed, gewoon nog wat beter opletten dan maar.. maar dat was niet het ergste.. ik kon de weg niet vinden. Ik had van te voren op de kaart gekeken en een globale routebeschrijving op papier gekrabbeld, maar ik kwam erachter dat ik een afslag te vroeg had genomen.. geen punt even een u-turn, hoewel dit in het verkeer niet toegestaan is, daarintegen kun je je helemaal klem zuipen en nog de auto instappen, dat mag dan weer wel. Maar goed ik dacht als ik geen u-turn maak verdwaal ik helemaal dus zodoende deed ik dat en reed ik recht in de armen van een politie agent, (het zal ook niet) er was mij geadviseerd dat als je een politie tegen kwam dat je eigenlijk gewoon door moet rijden. Maar deze sprong letterlijk voor de auto… (en aangezien de claxon het niet deed… ha, ha) dus ik aan de kant en hij een heel verhaal op zijn spaans, ik blij dat ik nog steeds op zoek ben naar een spaanse school. Dus ik op mijn vriendelijkste spaans; No hablo espanol, tu hablo inlesh? Nou daar begon hij weer het zelfde verhaal, weer op z’n spaans en ik lag helemaal in een deuk, ineens moest ik aan de film delirious denken van Eddie Murphy, Pulloverrr… maar hetzelfde ogenblik begon ik me ook wel zorgen te maken, want de auto stond nog niet op onze naam en de verzekering was ook nog niet geheel geregeld… dus ik gaf die man mijn Nederlandse rijbewijs en toen begon hij een rondje om de auto te lopen en toen dacht ik shit… of dit wordt dokken of erger… maar hij gaf me mijn rijbewijs terug, ik lachte nog eens vriendelijk en drukte toen het gaspedaal maar weer eens flink in! De sportschool die dag nooit meer gevonden…. (mijn huis gelukkig wel!)
Nico en ik hadden bedacht, juist omdat ik nog niet zo heel erg gewend was aan mijn auto dat het het beste zou zijn als we de auto zo snel mogelijk naar de garage zouden brengen voor een grote beurt. Want wat dat betreft is het ook wel een volk hoor die dominicanen, klein voorbeeld. Nico had een collega gesproken over de auto’s hier om hier en daar wat informatie te krijgen. (waar je op moet letten, hoe het in zijn werk gaat om in dit land een auto te kopen en nog een aantal vragen) op een gegeven moment kijkt die collega Nico wat raar aan, Ja zegt ie je koopt toch gewoon een NIEUWE auto, dan heb je nergens last van, hoef je ook nergens op te letten. M.a.w. ze kopen hier dus nieuwe auto’s brengen deze vervolgens nooit voor een beurt, verversen zelfs nooit olie en na een jaar of 4 (of eerder als de auto ermee stopt) kopen ze een nieuwe… Toen begon Nico zich ernstig zorgen te maken, niet zo zeer meer over de auto, maarrr het is een collega van Nico… hoe gaat het dan bij de Wartsila motoren… waar is ie beland.. Maar goed zo.n gevalletje hebben wij dus van een particulier gekocht en is het dus inderdaad van belang deze eens goed na te laten kijken. We konden ’s ochtends om 8 uur terecht om de auto daar af te leveren, ook dit gaat heel anders dan bij ons in Nederland. 2 uur lang wordt de hele auto alleen al grondig gecontroleerd, bij elk krasje of deukje of wat dan ook wordt je er weer bij gehaald om te laten zien dat dat krasje of deukje er al in zat, zodat er achteraf geen verhaal bij hun gehaald kan worden. Serieus, rond 10 uur reden we daar weer weg en hebben alleen de auto nog maar ingeleverd… Ben benieuwd hoe lang dit gaat duren. In eerste instantie hadden we af gesproken dat het motorische gedeelte helemaal gecheckt en gerepareerd moest worden en daarna het electrische gedeelte. Maar goed op een gegeven moment begonnen de kosten van alleen al het motorische gedeelte hoog op te lopen dus had die man van de workshop een fax naar Nico op het werk gestuurd (dat was wel netjes!) Dus Nico had zoiets van, o.k. stop er maar even mee ik kom morgen (zaterdag wel even langs) Zaterdag ochtend is Nico ’s ochtends naar de garage gegaan en heeft dit keer een mondelinge uitleg gehad van wat er allemaal mis was aan de auto en wat het zou gaan kosten en dat de auto nog wel een week bij de garage moest blijven. Dus Nico lullen als brugman om uit eindelijk de auto te kunnen zien, (schijnt dat ze daar niet zo happig op zijn en dat je eigenlijk helemaal de workshop niet in mag.) uit eindelijk is dit dan toch gelukt, en Nico is met die man de hele mankementen lijst doorgelopen en heeft hij hun duidelijk gemaakt dat alles wat er aan gedaan moest worden en maximaal 2 dagen kon gebeuren. Nou daar was meneer mitibutschi het niet mee eens en dat zou toch echt minimaal een week duren. Uiteindelijk heeft Nico ze (als ik het goed begrepen heb) een spoedcursus automonteur gegeven. Heel draaiboek gemaakt van hoe ze hun werkwijze moesten veranderen om deze klus wel binnen 2 dagen te klaren…. En is hij dus uit eindelijk weer naar huis gegaan met de mededeling dat de auto uiterlijk woensdag klaar moest zijn…. Ben benieuwd, wordt vervolgd…. ;-) rond half 9 kwam hij thuis en stond het volgende dilemma op de stoep… (Nico was al goed opgewarmd…) de Cable guy….. ook een verhaal op zich.. ha, ha, Na al mijn mailtjes zijn jullie er inmiddels ook wel aan gewend geraakt dat alles wat je hier regelt thans probeert te regelen gewoon niet zo snel voor elkaar is als in Nederland, (Gelukkig wen je hier snel aan en doen we zelf al net zo hard mee… en hadden we gelukkig allebei al een beetje ervaring op gedaan in Indonesië..) maar goed toen wij in dit huis trokken moesten er natuurlijk veel praktische dingen geregeld worden, internet, de telefoon aansluiting en de kabel voor de televisie. Nou moet ik toegeven dat de zus van onze huisbaas (zij regelt alle zaken wat met ons en dit huis te maken heeft) gelukkig wel een pittige tante is en de telefoon en internet aansluiting was dan ook verbazingwekkend snel voor elkaar. Maar op een gegeven moment had ik me net lekker geïnstalleerd bij het zwembad, radio aan, kopje koffie, goed boek… gaat de bel, staan er 2 mannetjes op de stoep met een shirt aan waar Cable op stond, dit was maar goed ook want ook deze 2 mannetjes bij elkaar kon geen woord engels en ik nog steeds geen spaans. Dusssss ik het hek open gedaan en zij konden aan het werk. Dit was ook allemaal moeilijk, voor zo ver ik er wat van begrepen had, Het werd mij al snel duidelijk dat er een kabel vanuit huis naar de straat getrokken moest worden maar dan op de meest onlogische manier. De kabel moest van de voordeur naar de scheidingswand van de buren dit betekent dat iedere keer als je thuiskomt er zo’n stomme kabel in het zicht hangt, dus dat zag ik niet zitten maarrr hoe maak je zoiets duidelijk…. Op een gegeven moment had dat andere knaapje het door dat dit geen optie was en ineens klom hij in de mango boom, ik denk wat is dit dan, kon me niet voor stellen dat een mannetje van casema of kpn zoiets zou doen dus ik moest wel lachen, maar zodoende heeft hij een hele omweg met de kabel gemaakt en je ziet er helemaal niets van. Wel zijn Nico en ik benieuwd hoeveel buurtjes er over een halfjaar van onze kabel aan het aftappen zijn maar dat ter zijde… In ieder geval was de kabel geregeld en zijn de 2 ‘lichten’mee naar boven gelopen op de kabel in de t.v. te pluggen en de zenders in te stellen. Maar de plug was pleitte…. Zelf hadden ze geen pluggen mee, en weer een heel verhaal op z’n spaans, toen heb ik de zus van de huurbaas opgebeld en die kwam een halfuurtje later langs met een plug… plug pastte wel maar de t.v. deed het niet, dus de t.v. moest mee voor reparatie. Die zus van de huisbaas had volgens mij ook niet zo’n vertrouwen in de ‘cableguy’
Ten minste ze praatte op een andere manier anders spaans met hem… behoorlijk heftig, ik kon er ook uit opmaken dat ze constant vroeg, hoeveel gaat dit kosten. Afijn iedereen inclusief de t.v. het huis weer uit en 2 dagen later kwam ze terug met de t.v. en 2 andere mannetjes. 10 minuten later deed alles het uitstekend… Dus ik vrijdag aan Nico verteld dat de t.v. het deed en dat het allemaal snel geregeld was enz. enz. maar dat was de vrijdag voor die zaterdag dat Nico na de spoedcursus automonteur de cable guy op de stoep had staan. En zoals ik al zei was Nico die ochtend al om 9.00 uur aardig op gewarmd. Ik lag toen nog op bed. Maar nog geen 10 minuten later een herrie niet normaal, ik denk wat is dit dan, het leek de televisie wel… dus ik uit bed, zie ik Nico (met een hoofd dat op ontploffen staat) en dat licht van de kabelmaatschappij… die de hele t.v. weer om zeep aan het helpen was. Ik ben gelijk door gelopen naar beneden, even koffie zetten………….. Nico kwam gelijk achter me aan naar beneden, ik vroeg hem wat die man bij ons in huis deed, want de televisie deed het en nu waren we weer terug bij af. Toen kreeg ik van Nico het hele (bovenstaande verhaal verhaal) van de auto te horen, dat hij behoorlijk teleurgesteld was, dat het veel geld extra ging kosten, dat hij zelfs bijna de auto had ingeruild voor een andere (die overweging is er nog steeds) en dat hij al die mankementen als hij zichzelf een beetje kwaad maak in 1 dag kan repareren en dat hij iedereen alles altijd uit moest leggen en voor moest doen, niet alleen bij de mitibutchi dealer maar ook op het werk en dat hij die zenders ook wel zelf er op kon zetten…. Weet je wat ik ga die zenders er ook zelf op zetten, en ik ga nu die kerel het huis uit trappen… en Nico naar boven… (ik moet toegeven dat ik Nico eigenlijk zo niet kende.. dus ik denk die vent is inderdaad binnen 2 tellen bij de poort. Maar dit duurde een minuut of 10 en ik vond het zo sneu voor Nico. Dus ik denk ik ga maar eens voorzichtig naar boven. Daar zat Nico met een boos gezicht (had al 2 keer de afstandsbediening uit die man zijn hand getrokken) en bij de kerel van de kabelmaatschappij liepen de zweet druppels als de Niagara waterval van zijn hoofd af, (Iemand wist dat hij behoorlijk fout bezig was…) dus ik keek die man aan en naar mijn horloge en toen wees ik naar de voordeur, ik zeg ‘Vamos’ Dat is nog netjes toch, ik wist niet de betekenis van opdonderen op zijn spaans en daar had hij geluk mee..
2 tellen later was die kerel het huis uit en hebben Nico en ik een lekker bakkie koffie gedronken en samen enorm in een deuk gelegen. Vooralsnog kunnen we geen t.v. kijken…. Ha, ha,
Daarna zijn we naar de supermarkt gegaan want ‘smiddags zou Bart met zijn vrouw en 3 kinderen komen BBQ’en. En dit was super gezellig. Die kinderen hebben zich uitstekend vermaakt in ons zwembad en wij hebben lekker gegeten, gedronken en gekletst. Bart zijn vrouw komt uit Chili en zij had verschillende lekkere Chileense dingen meegenomen, de BBQ deed het goed en ’s avonds kwamen Andre en Marisol met hun kindje Alexander nog een drankje drinken. Rond 23.30 uur was iedereen weg. En iedereen vond het erg gezellig en ze vonden dat we een erg leuk huis hebben. Gister hebben we Peter en Jobert opgehaald van het Embajador hotel (ons eerste huis..) die waren gister weer aangekomen in de Dominicaanse Republiek voor een inspectie bij Metaldom. Daar hebben we de kliekjes mee op ge BBQ’d, en dit was weer ouderwets gezellig, ook zij vonden ons huisje errug leuk.
Ons nieuwe adres is:
Nico en Rowena
Selene 41b
Bella Vista
Santo Domingo
Dominican Republic.

Veel liefs van Nico en Rowena!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rowena

Onze (LUXE!) cruise vakantie door het Caribisch gebied in een notendop!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 141
Totaal aantal bezoekers 30791

Voorgaande reizen:

10 Maart 2007 - 24 Maart 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: