achtste bericht naar Nederland
Door: Rowena Binksma
Blijf op de hoogte en volg Rowena
07 November 2006 | Dominicaanse Republiek, Ciudad Trujillo
Hallo Allemaal,
Zo even een lekker bakkie koffie erbij, want we hebben weer veel te vertellen. ;-)
We hebben er net een week basistraining van de Spaanse taal erop zitten. En ik moet toegeven, en nu durf ik ook wel even voor Nico te praten, dat we er nog wel een van minimaal een halfjaar achteraan kunnen boeken… ‘Es muy dificil, he!!’ Maar goed we pakken tegenwoordig steeds meer terrasjes, onder het mom van; dat we de theorie dan ook ernstig in praktijk moeten brengen. (ja het ‘horeca’spaans wil wel aardig vlotten) We zijn net met de tweede week begonnen en ik ben benieuwd waar onze praktijk les ons deze keer heen gaat brengen. Toch vind ik zelf wel dat je alles goed moet blijven herhalen, dus de terrasjes zullen we er wel in blijven calculeren. ;-) Zoals die Spaanse lessen voor mij tevens een gezellig uitje is, is het voor Nico echt iets wat er tussendoor gepropt moet worden. Hij mag van Andre een uur eerder weg om aan de cursus te beginnen en dan hebben we les tot 7 uur. (En het is gelukkig ook niet minder druk bij Wartsila…) dus voor hem zijn het wel heftige dagen, en blijft het moeilijk om te concentreren en wat Spaans te laten hangen. De tweede week zijn we daarom wat flexibeler met de uren om naar school te gaan. Nico wil door blijven werken tot 5 uur, zodat hij het op het werk allemaal wat meer onder controle kan krijgen en dan wat minder uur achter elkaar naar school, voor een wat langere periode. Het moet allemaal wel nuttig (en leuk!) blijven. En daarnaast blijven we toch van het ene ‘probleempje’ in het andere ‘probleempje’ vallen. Zo valt hier namelijk het stroom nogal regelmatig uit…. Nu hebben we (heel fijn) een generator bij het huis! Maar net in de periode dat we eindelijk de auto hadden opgehaald (zeg maar dat ie normaal rijdend is, en dat Nico zelf maar de claxon heeft gerepareerd, waar die weer een stukje hout, ??? , vandaan moest plukken, je vraagt je echt af soms hoor, maar dit is weer een heel ander verhaal) hield de generator er dus ook mee op. En het blijkt dus dat de staat haar energie rekeningen niet betaald. Of in ieder geval niet op tijd! En dat daarom het energie bedrijf, af en toe bewust, voor een paar uur, de stroom in een bepaalde wijk eraf haalt. Nu woont bij ons in de buurt de dochter van de president en daar hebben we geluk mee, want dit betekent dat er af en toe eens geen stroom is. Er zijn dus wijken waar de stroom er nog langer af gaat. Normaal gesproken niks aan de hand dus, de generator spring automatisch aan. Maarrrr je zult het geloven of niet…. Ook bij zo’n generator kan een ‘accuprobleempje’voorkomen…. Dus Nico eerst naar Wartsila dan naar Spaanse les en direct door het generator hok in… (ik moet denk ik maar eens ernstig over een technische opleiding gaan na denken…) Gelukkig weten we steeds sneller onze weg naar de accuboer te vinden dus eigenlijk was het probleem relatief snel opgelost. Voordeel, je staat eens stil bij het feit dat je vrij regelmatig toch stroom aan het verbruiken bent, ha ha, dat doe je in Nederland niet. Nadeel, je hebt er zo’n bende van… diepvries leeg halen, schoonmaken enz… Nou ja, schoon laten maken, het is heel decadent maar we hebben inmiddels een geschenk uit de hemel, Santa. Zij is onze hulp in huis voor 3 ochtenden per week. Ze sopt, ze strijkt, ze kookt en ze is leuk. De eerste dag dat ze hier was, was op de dag dat er een vrachtwagen vol met diesel afgeleverd zou worden voor de generator. Nu kon de chauffeur van deze truck ons adres niet vinden dus belde hij mij op. (natuurlijk weer hetzelfde riedeltje; ik geen spaans, hij geen engels, Ik kan een KLEIN BEETJE de weg vinden in Santo Domingo, maar ik kan zeker niet even uitleggen hoe je ergens vandaan bij ons thuis moet komen.) Dusss ik denk, hee laat ik de telefoon eens aan Santa geven kijken of zij er met z’n tweeen uit kunnen komen, nou dit ging perfect, opgehangen en ‘todo bien’ alles goed… mooi zo. Ik denk even wachten en… Diesel…. 5 minuten later komt Santa naar me toe, Heel verhaal in het spaans, ik verstond alleen het woord T-shirt en winkel, dus ik denk ze zal wel een nieuw t-shirt willen kopen als werkshirt ofzo, dus ik probeer haar duidelijk te maken dat ik haar wel even naar die winkel kon brengen zodat ze een nieuw shirt kon kopen, Dat was wel een goed idee. Wij samen de auto in en eenmaal aangekomen bij de t-shirt winkel stapte ze uit en liep niet de T-shirt winkel in maar begon naar de straat te kijken. Op dat moment was ik allemaal dingen aan het verzinnen, had ze misschien alleen naar die winkel willen gaan, even lekker shoppen onder werktijd?? Enz. enz. Ik bleef het vaag vinden totdat ze ongeveer een halfuur later, een diesel vrachtwagen aan hield, toen stapte ze weer bij mij in de auto en volgde de dieselwagen onze weg naar huis. Ha ha ze had dus met die diesel wagen afgesproken bij het straatje van de winkels met de T-shirts. (het blijft apart en heel vermoeiend hoor, als je de taal niet spreekt!)
Verder hadden Nico en ik weer een reden voor een weekeindje weg. Vorig weekeind hebben we in Caberette gevierd dat we 2 jaar verkering hadden. En dit was een heerlijk weekeindje, ik had een goedkoop guesthousje op het strand kunnen vinden. Hier hebben we het hele weekeindje zo enorm genoten, lekker zwemmen, kletsen, het gekletter van de golven horen als je in bed ligt, en weer heerlijk opstaan met mooi weer, onbeperkt kite surfers en windsurfers. De terugweg hadden we weer een ‘route tip’ uit het boekje gepakt en dit was zeker weer niet gelogen. (ja, Guido en Monique, we reizen eigenlijk de hele Dominicaanse op het boekje wat ik van jullie heb gekregen!) Super mooi. Onderweg kwamen we nog een klein schuurtje (huis cq winkel) tegen die allemaal papagaaien verkocht, en daar hebben we er als souvenirtje 1 van mee genomen. Verder die week zijn we wezen ‘kijken’ voor een hond….. Nico en ik hadden het er al een tijdje over. Zullen we het doen, zullen we het niet doen. Af en toe horen we wel eens verhalen dat de criminaliteit hier aardig hoog oploopt, waar wij gelukkig nog niks van gemerkt hebben, het enige wat ons al wel een tijdje opviel is dat er veel verschillende soorten politie en militair eenheden actief zijn. Dit om de criminaliteit fors omlaag te brengen. Wat op zich natuurlijk heel goed is maar dat is wel duidelijk zichtbaar, in de oude stad maar ook bijna elke drukke straat van Santo Domingo. Peter heeft ons wel eens verteld dat Dominicanen niet zo gek van honden zijn en dat het toch afschrikt, hij heeft er zelf ook een. En natuurlijk is het gewoon heel erg gezellig in huis. Dus die afwegingen heeft ons toch doen besluiten er een aan te schaffen. Alleen is het wat sneller gebeurt dan verwacht.. zo gingen we dus even kijken om te zien wat er allemaal te krijgen viel. En daar zat ie… een labrador, (heel toevallig hadden Nico en ik bedacht dat we een mooie zwarte labrador wilden, dat vonden we wel een stoere hond) alleen was deze pup chocolade bruin. Ik vroeg of hij het hok even uit mocht, (ja dit was weer een goede oefening voor de Spaanse les) En toen hij (het was gelukkig een mannetje) in de dierenwinkel rond liep te drentelen was het al snel duidelijk dat dit ‘Bikkel’ zou gaan worden. Even kijken werd dus kopen…. Hij is diezelfde dag al mee gegaan naar huis, en hij is zoooooo leuk!!! Voor het huis hebben we een trap naar de voordeur en als hij die op moet lig je helemaal in een deuk! Af en toe wil hij die heel stoer heel snel nemen en dan gaat het wel eens mis omdat hij nog te klein is, dan loopt ie letterlijk met zijn snuit tegen de volgende tree aan. Nico en ik zijn nu dus heel druk met internet, om informatie te zoeken over een labrador, komen we er even achter dat ‘vooral dit ras errug gek is op water’ (fijn zo’n zwembad achter het huis!!!) wordt dus nog een hele uitdaging want daar willen we hem nu net niet in hebben… (wordt waarschijnlijk wel vervolgd) Verder…. Net alles weer een beetje op rolletjes, auto doet het, generator doet het, stoere viervoeter als alarm voor het huis….. water op!!! Ook hiervoor hebben we een extra put voorals het water op is dat we een pomp aanzetten zodat er automatisch vanaf de weg water naar onze put gesluisd wordt… nu ben ik helemaal niet technisch, (ik wordt wel steeds technischer hier.. maar) volgens mij zit er op deze pomp voor de verandering geen accu…. MAAR TOCH IS HET DE ACCU!!! Ha, ha…. Ik weet het niet hoor… geen water uit de kraan, geen wc meer door kunnen spoelen, geen douche die het meer doet, geen was kunnen draaien en put leeg! O, we zijn ineens weer heel erg blij met het zwembad (zolang Bikkel daar even niet in de buurt is.) Toen we zonder elektriciteit zaten hadden we al even stilgestaan dat we in Nederland verwend zijn, dus dat wisten we al! Nu weer hebben we veel aan Nederland gedacht… bijna twee hele dagen zit ik letterlijk thuis te wachten op een volgend vrachtwagentje.. dit keer met water, Ze zijn gelukkig net geweest. De put is weer vol! En ik heb eerst heel lux net twee wc’s doorgetrokken en mijn handen gewassen. En als ik straks klaar ben met dit mailtje ga ik eens heerlijk onder de douche staan en mijn haren wassen. (4 dagen niet gedaan) Ik heb afgewassen door eerst een pan water te koken. Enz.
(O,ja die Nico en Rowena wonen daar zo luxe, ha, ha ) En toch is het superleuk, sommige momenten als je het allemaal echt nodig hebt, dan loop je wel eens te vloeken (gaat ook steeds beter op z’n Spaans) maar vooral een paar dagen later moeten we er ook enorm om lachen. Zo ging ik namelijk van de week even een rekening betalen van het elektriciteit. Die moest op een bepaalde datum betaald zijn, want anders zijn ze er wel heel rap bij, want afsluiten gaat hier wel dus sneller dan je denkt! Waren we al een paar keer voor gewaarschuwd door verschillende mensen, en aangezien we de hele bende weer net draaiende hadden willen we dit dus voorkomen. Dus ik op pad, in de auto (doet het goed, alleen nog een ‘beetje’ warm, (lees airco nog niet gefikst!)) en met de rekening, stond netjes het adres op. Dus dat ging goed, alleen de nummers zelf zijn een beetje lastig te vinden, heleboel winkels en bedrijven doen het met de naam en niet met het huisnummer. Dus dat liep al een beetje vertraging op maar uit eindelijk dacht ik het gevonden te hebben, dus auto geparkeerd, komt er gelijk zo’n mannetje op me af. Mooie gelegenheid om even te bevestigen of ik daadwerkelijk goed zit, niet dus, ik was iets te ver door gereden, ik moest bij de buren zijn, ik denk dan loop ik daar wel even heen, anders moest ik eerst weer een stuk verder rijden, keren, vervolgens weer een stuk terugrijden en dan maar hopen dat je niet weer te ver rijdt. Kortom, lopen gaat dan gewoon even wat sneller. Daar dacht hij anders over, hij gilde op z’n spaans, hee, en je auto dan, dus ik gil terug, even een rekening betalen, ben over 1 minuut weer terug. Toen keek hij heeeeeel raar, 20 pesos gilt ie. Is goed gil ik, ik denk ik ben meer geld aan de benzine kwijt als ik heen en weer blijf rijden, dus dat kon wel uit. Afijn ik kon eindelijk door lopen het gebouw in waar ik in 1 minuut mijn rekening even zou gaan betalen. Drukte van belang of er kaarten werden vrijgegeven voor een goed concert wat je absoluut niet mag missen… ik moest een nummertje trekken, nummer 399 en het apparaat was nog maar bij nummertje 46, allemaal lokalen, geen blanke te bekennen, ik dacht nog hoe doen anderen dat, dus er was gelukkig nog een stoel vrij en worm me daar naar toe. Even bedenken hoe ik dit aan ga pakken, ik Nico opgebeld, hele verhaal uitgelegd dat ze nog maar bij nummertje 46 o, inmiddels al bij 47 zijn en dat ik nummertje 399 heb enz, enz. Toen Nico eenmaal uitgelachen was kon ik mijn verhaal afmaken en vroeg ik hem om Bart te vragen hoe hij dat dan doet. Nadat vervolgens ook Bart klaar was met lachen, bleek dat er een telefoonnummer op de rekening staat die je even kan bellen en vervolgens via je credit card de rekening ook kunt betalen, weer een goede oefening voor je Spaans, ha ha ha. Afijn, ik stond dus wel binnen 1 minuut hooguit 2 weer bij mijn auto, (ik snap ook waarom hij nu 20 pesos wilde hebben!, hij wist het! Hij keek wel net zo verbaast toen ik na 1 minuut weer terug was als toen ik de heen weg gilde; even een rekening betalen, zal ook wel gedacht hebben….) Nico heeft de rekening de volgende dag mee genomen naar het werk en een collega van hem heeft binnen 5 minuten de rekening voor ons betaald. Maar goed, we hebben weer water, dus ik ga nu douchen.
Hasta luego!
Groetjes Nico en Rowena.
Xxx
P.S. nu al een dikke rectificatie… Sta ik net in de startblokken om te gaan douchen…. Pruttel, pruttel, pfffffft…….
Niks geen heerlijke douche, nog steeds geen water… wel in de put, de put zit vol met water, maar niet uit de kraan….. grrrrr waarschijnlijk kon ik nog net twee w.c.s. doorspoelen en mijn handen wassen van het laatste beetje water uit de kraan dat er nog in zat…(nee het zwembad is geen overbodige luxe, het wordt langzaam aan een van de levensbehoeften.
Toen Nico thuis was van het werk (ook teleurgesteld, had ook zo’n zin in een douche) heeft hij alles nog eens bij langs gelopen, maar ook hij kreeg geen druppel uit de kraan.
Ik heb die avond nog de huisbaas gebeld en in mijn beste spaans uitgelegd dat we geen water hadden, inmiddels wel weer in de cisterna maar niet in de casa, ze komt morgen langs om te kijken wat er aan de hand is. Die volgende dag kwam ze gelukkig al om 9 uur ’s ochtends en heeft met de telefoon in haar hand, op aanwijzing van haar man, water (uit het zwembad… zie je nou wel… ;-)) bij een ander pompje gegoten zodat alle lucht verdween, en toen deed ie het nog niet. Dus zou er die dag weer een ander mannetje komen, die kwam ook al aardig snel, (moet haast in de buurt zijn geweest.. ) en wist het ook niet, hij had het wel over alle buizen vervangen… o.oooo. Dussss in de middag zouden er twee loodgietertjes komen, En die kwamen ook in de middag!! Fijn. En gelukkig na ongeveer een uurtje hadden we stromend water uit de kraan!!!! Dus ga ik me nu douchen,
Doei.. o,ja en p.s. de papagaai is van hout!!! Ha,ha,ha
Zo even een lekker bakkie koffie erbij, want we hebben weer veel te vertellen. ;-)
We hebben er net een week basistraining van de Spaanse taal erop zitten. En ik moet toegeven, en nu durf ik ook wel even voor Nico te praten, dat we er nog wel een van minimaal een halfjaar achteraan kunnen boeken… ‘Es muy dificil, he!!’ Maar goed we pakken tegenwoordig steeds meer terrasjes, onder het mom van; dat we de theorie dan ook ernstig in praktijk moeten brengen. (ja het ‘horeca’spaans wil wel aardig vlotten) We zijn net met de tweede week begonnen en ik ben benieuwd waar onze praktijk les ons deze keer heen gaat brengen. Toch vind ik zelf wel dat je alles goed moet blijven herhalen, dus de terrasjes zullen we er wel in blijven calculeren. ;-) Zoals die Spaanse lessen voor mij tevens een gezellig uitje is, is het voor Nico echt iets wat er tussendoor gepropt moet worden. Hij mag van Andre een uur eerder weg om aan de cursus te beginnen en dan hebben we les tot 7 uur. (En het is gelukkig ook niet minder druk bij Wartsila…) dus voor hem zijn het wel heftige dagen, en blijft het moeilijk om te concentreren en wat Spaans te laten hangen. De tweede week zijn we daarom wat flexibeler met de uren om naar school te gaan. Nico wil door blijven werken tot 5 uur, zodat hij het op het werk allemaal wat meer onder controle kan krijgen en dan wat minder uur achter elkaar naar school, voor een wat langere periode. Het moet allemaal wel nuttig (en leuk!) blijven. En daarnaast blijven we toch van het ene ‘probleempje’ in het andere ‘probleempje’ vallen. Zo valt hier namelijk het stroom nogal regelmatig uit…. Nu hebben we (heel fijn) een generator bij het huis! Maar net in de periode dat we eindelijk de auto hadden opgehaald (zeg maar dat ie normaal rijdend is, en dat Nico zelf maar de claxon heeft gerepareerd, waar die weer een stukje hout, ??? , vandaan moest plukken, je vraagt je echt af soms hoor, maar dit is weer een heel ander verhaal) hield de generator er dus ook mee op. En het blijkt dus dat de staat haar energie rekeningen niet betaald. Of in ieder geval niet op tijd! En dat daarom het energie bedrijf, af en toe bewust, voor een paar uur, de stroom in een bepaalde wijk eraf haalt. Nu woont bij ons in de buurt de dochter van de president en daar hebben we geluk mee, want dit betekent dat er af en toe eens geen stroom is. Er zijn dus wijken waar de stroom er nog langer af gaat. Normaal gesproken niks aan de hand dus, de generator spring automatisch aan. Maarrrr je zult het geloven of niet…. Ook bij zo’n generator kan een ‘accuprobleempje’voorkomen…. Dus Nico eerst naar Wartsila dan naar Spaanse les en direct door het generator hok in… (ik moet denk ik maar eens ernstig over een technische opleiding gaan na denken…) Gelukkig weten we steeds sneller onze weg naar de accuboer te vinden dus eigenlijk was het probleem relatief snel opgelost. Voordeel, je staat eens stil bij het feit dat je vrij regelmatig toch stroom aan het verbruiken bent, ha ha, dat doe je in Nederland niet. Nadeel, je hebt er zo’n bende van… diepvries leeg halen, schoonmaken enz… Nou ja, schoon laten maken, het is heel decadent maar we hebben inmiddels een geschenk uit de hemel, Santa. Zij is onze hulp in huis voor 3 ochtenden per week. Ze sopt, ze strijkt, ze kookt en ze is leuk. De eerste dag dat ze hier was, was op de dag dat er een vrachtwagen vol met diesel afgeleverd zou worden voor de generator. Nu kon de chauffeur van deze truck ons adres niet vinden dus belde hij mij op. (natuurlijk weer hetzelfde riedeltje; ik geen spaans, hij geen engels, Ik kan een KLEIN BEETJE de weg vinden in Santo Domingo, maar ik kan zeker niet even uitleggen hoe je ergens vandaan bij ons thuis moet komen.) Dusss ik denk, hee laat ik de telefoon eens aan Santa geven kijken of zij er met z’n tweeen uit kunnen komen, nou dit ging perfect, opgehangen en ‘todo bien’ alles goed… mooi zo. Ik denk even wachten en… Diesel…. 5 minuten later komt Santa naar me toe, Heel verhaal in het spaans, ik verstond alleen het woord T-shirt en winkel, dus ik denk ze zal wel een nieuw t-shirt willen kopen als werkshirt ofzo, dus ik probeer haar duidelijk te maken dat ik haar wel even naar die winkel kon brengen zodat ze een nieuw shirt kon kopen, Dat was wel een goed idee. Wij samen de auto in en eenmaal aangekomen bij de t-shirt winkel stapte ze uit en liep niet de T-shirt winkel in maar begon naar de straat te kijken. Op dat moment was ik allemaal dingen aan het verzinnen, had ze misschien alleen naar die winkel willen gaan, even lekker shoppen onder werktijd?? Enz. enz. Ik bleef het vaag vinden totdat ze ongeveer een halfuur later, een diesel vrachtwagen aan hield, toen stapte ze weer bij mij in de auto en volgde de dieselwagen onze weg naar huis. Ha ha ze had dus met die diesel wagen afgesproken bij het straatje van de winkels met de T-shirts. (het blijft apart en heel vermoeiend hoor, als je de taal niet spreekt!)
Verder hadden Nico en ik weer een reden voor een weekeindje weg. Vorig weekeind hebben we in Caberette gevierd dat we 2 jaar verkering hadden. En dit was een heerlijk weekeindje, ik had een goedkoop guesthousje op het strand kunnen vinden. Hier hebben we het hele weekeindje zo enorm genoten, lekker zwemmen, kletsen, het gekletter van de golven horen als je in bed ligt, en weer heerlijk opstaan met mooi weer, onbeperkt kite surfers en windsurfers. De terugweg hadden we weer een ‘route tip’ uit het boekje gepakt en dit was zeker weer niet gelogen. (ja, Guido en Monique, we reizen eigenlijk de hele Dominicaanse op het boekje wat ik van jullie heb gekregen!) Super mooi. Onderweg kwamen we nog een klein schuurtje (huis cq winkel) tegen die allemaal papagaaien verkocht, en daar hebben we er als souvenirtje 1 van mee genomen. Verder die week zijn we wezen ‘kijken’ voor een hond….. Nico en ik hadden het er al een tijdje over. Zullen we het doen, zullen we het niet doen. Af en toe horen we wel eens verhalen dat de criminaliteit hier aardig hoog oploopt, waar wij gelukkig nog niks van gemerkt hebben, het enige wat ons al wel een tijdje opviel is dat er veel verschillende soorten politie en militair eenheden actief zijn. Dit om de criminaliteit fors omlaag te brengen. Wat op zich natuurlijk heel goed is maar dat is wel duidelijk zichtbaar, in de oude stad maar ook bijna elke drukke straat van Santo Domingo. Peter heeft ons wel eens verteld dat Dominicanen niet zo gek van honden zijn en dat het toch afschrikt, hij heeft er zelf ook een. En natuurlijk is het gewoon heel erg gezellig in huis. Dus die afwegingen heeft ons toch doen besluiten er een aan te schaffen. Alleen is het wat sneller gebeurt dan verwacht.. zo gingen we dus even kijken om te zien wat er allemaal te krijgen viel. En daar zat ie… een labrador, (heel toevallig hadden Nico en ik bedacht dat we een mooie zwarte labrador wilden, dat vonden we wel een stoere hond) alleen was deze pup chocolade bruin. Ik vroeg of hij het hok even uit mocht, (ja dit was weer een goede oefening voor de Spaanse les) En toen hij (het was gelukkig een mannetje) in de dierenwinkel rond liep te drentelen was het al snel duidelijk dat dit ‘Bikkel’ zou gaan worden. Even kijken werd dus kopen…. Hij is diezelfde dag al mee gegaan naar huis, en hij is zoooooo leuk!!! Voor het huis hebben we een trap naar de voordeur en als hij die op moet lig je helemaal in een deuk! Af en toe wil hij die heel stoer heel snel nemen en dan gaat het wel eens mis omdat hij nog te klein is, dan loopt ie letterlijk met zijn snuit tegen de volgende tree aan. Nico en ik zijn nu dus heel druk met internet, om informatie te zoeken over een labrador, komen we er even achter dat ‘vooral dit ras errug gek is op water’ (fijn zo’n zwembad achter het huis!!!) wordt dus nog een hele uitdaging want daar willen we hem nu net niet in hebben… (wordt waarschijnlijk wel vervolgd) Verder…. Net alles weer een beetje op rolletjes, auto doet het, generator doet het, stoere viervoeter als alarm voor het huis….. water op!!! Ook hiervoor hebben we een extra put voorals het water op is dat we een pomp aanzetten zodat er automatisch vanaf de weg water naar onze put gesluisd wordt… nu ben ik helemaal niet technisch, (ik wordt wel steeds technischer hier.. maar) volgens mij zit er op deze pomp voor de verandering geen accu…. MAAR TOCH IS HET DE ACCU!!! Ha, ha…. Ik weet het niet hoor… geen water uit de kraan, geen wc meer door kunnen spoelen, geen douche die het meer doet, geen was kunnen draaien en put leeg! O, we zijn ineens weer heel erg blij met het zwembad (zolang Bikkel daar even niet in de buurt is.) Toen we zonder elektriciteit zaten hadden we al even stilgestaan dat we in Nederland verwend zijn, dus dat wisten we al! Nu weer hebben we veel aan Nederland gedacht… bijna twee hele dagen zit ik letterlijk thuis te wachten op een volgend vrachtwagentje.. dit keer met water, Ze zijn gelukkig net geweest. De put is weer vol! En ik heb eerst heel lux net twee wc’s doorgetrokken en mijn handen gewassen. En als ik straks klaar ben met dit mailtje ga ik eens heerlijk onder de douche staan en mijn haren wassen. (4 dagen niet gedaan) Ik heb afgewassen door eerst een pan water te koken. Enz.
(O,ja die Nico en Rowena wonen daar zo luxe, ha, ha ) En toch is het superleuk, sommige momenten als je het allemaal echt nodig hebt, dan loop je wel eens te vloeken (gaat ook steeds beter op z’n Spaans) maar vooral een paar dagen later moeten we er ook enorm om lachen. Zo ging ik namelijk van de week even een rekening betalen van het elektriciteit. Die moest op een bepaalde datum betaald zijn, want anders zijn ze er wel heel rap bij, want afsluiten gaat hier wel dus sneller dan je denkt! Waren we al een paar keer voor gewaarschuwd door verschillende mensen, en aangezien we de hele bende weer net draaiende hadden willen we dit dus voorkomen. Dus ik op pad, in de auto (doet het goed, alleen nog een ‘beetje’ warm, (lees airco nog niet gefikst!)) en met de rekening, stond netjes het adres op. Dus dat ging goed, alleen de nummers zelf zijn een beetje lastig te vinden, heleboel winkels en bedrijven doen het met de naam en niet met het huisnummer. Dus dat liep al een beetje vertraging op maar uit eindelijk dacht ik het gevonden te hebben, dus auto geparkeerd, komt er gelijk zo’n mannetje op me af. Mooie gelegenheid om even te bevestigen of ik daadwerkelijk goed zit, niet dus, ik was iets te ver door gereden, ik moest bij de buren zijn, ik denk dan loop ik daar wel even heen, anders moest ik eerst weer een stuk verder rijden, keren, vervolgens weer een stuk terugrijden en dan maar hopen dat je niet weer te ver rijdt. Kortom, lopen gaat dan gewoon even wat sneller. Daar dacht hij anders over, hij gilde op z’n spaans, hee, en je auto dan, dus ik gil terug, even een rekening betalen, ben over 1 minuut weer terug. Toen keek hij heeeeeel raar, 20 pesos gilt ie. Is goed gil ik, ik denk ik ben meer geld aan de benzine kwijt als ik heen en weer blijf rijden, dus dat kon wel uit. Afijn ik kon eindelijk door lopen het gebouw in waar ik in 1 minuut mijn rekening even zou gaan betalen. Drukte van belang of er kaarten werden vrijgegeven voor een goed concert wat je absoluut niet mag missen… ik moest een nummertje trekken, nummer 399 en het apparaat was nog maar bij nummertje 46, allemaal lokalen, geen blanke te bekennen, ik dacht nog hoe doen anderen dat, dus er was gelukkig nog een stoel vrij en worm me daar naar toe. Even bedenken hoe ik dit aan ga pakken, ik Nico opgebeld, hele verhaal uitgelegd dat ze nog maar bij nummertje 46 o, inmiddels al bij 47 zijn en dat ik nummertje 399 heb enz, enz. Toen Nico eenmaal uitgelachen was kon ik mijn verhaal afmaken en vroeg ik hem om Bart te vragen hoe hij dat dan doet. Nadat vervolgens ook Bart klaar was met lachen, bleek dat er een telefoonnummer op de rekening staat die je even kan bellen en vervolgens via je credit card de rekening ook kunt betalen, weer een goede oefening voor je Spaans, ha ha ha. Afijn, ik stond dus wel binnen 1 minuut hooguit 2 weer bij mijn auto, (ik snap ook waarom hij nu 20 pesos wilde hebben!, hij wist het! Hij keek wel net zo verbaast toen ik na 1 minuut weer terug was als toen ik de heen weg gilde; even een rekening betalen, zal ook wel gedacht hebben….) Nico heeft de rekening de volgende dag mee genomen naar het werk en een collega van hem heeft binnen 5 minuten de rekening voor ons betaald. Maar goed, we hebben weer water, dus ik ga nu douchen.
Hasta luego!
Groetjes Nico en Rowena.
Xxx
P.S. nu al een dikke rectificatie… Sta ik net in de startblokken om te gaan douchen…. Pruttel, pruttel, pfffffft…….
Niks geen heerlijke douche, nog steeds geen water… wel in de put, de put zit vol met water, maar niet uit de kraan….. grrrrr waarschijnlijk kon ik nog net twee w.c.s. doorspoelen en mijn handen wassen van het laatste beetje water uit de kraan dat er nog in zat…(nee het zwembad is geen overbodige luxe, het wordt langzaam aan een van de levensbehoeften.
Toen Nico thuis was van het werk (ook teleurgesteld, had ook zo’n zin in een douche) heeft hij alles nog eens bij langs gelopen, maar ook hij kreeg geen druppel uit de kraan.
Ik heb die avond nog de huisbaas gebeld en in mijn beste spaans uitgelegd dat we geen water hadden, inmiddels wel weer in de cisterna maar niet in de casa, ze komt morgen langs om te kijken wat er aan de hand is. Die volgende dag kwam ze gelukkig al om 9 uur ’s ochtends en heeft met de telefoon in haar hand, op aanwijzing van haar man, water (uit het zwembad… zie je nou wel… ;-)) bij een ander pompje gegoten zodat alle lucht verdween, en toen deed ie het nog niet. Dus zou er die dag weer een ander mannetje komen, die kwam ook al aardig snel, (moet haast in de buurt zijn geweest.. ) en wist het ook niet, hij had het wel over alle buizen vervangen… o.oooo. Dussss in de middag zouden er twee loodgietertjes komen, En die kwamen ook in de middag!! Fijn. En gelukkig na ongeveer een uurtje hadden we stromend water uit de kraan!!!! Dus ga ik me nu douchen,
Doei.. o,ja en p.s. de papagaai is van hout!!! Ha,ha,ha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
